Nowa książka Zosi Zaniewskiej - Wojtków i Piotra Wojtków
To życie podsuwa nam inspirację do pisania książek. Tym razem inspiracją była MuMu. Wypełnia nasz dom nowym życiem po odejściu Bordo.
Pewnie nie jedna osoba wie, że mocno się zastanawiałam i nawet zaczęłam pisać książkę o Bordo i naszej ponad rocznej walce i oswajaniem się z chłoniakiem skóry. Nie udało mi się jej napisać. Pewnego wieczoru przeżyłam wyjątkowo silny smutek i żałobę po Bordzie, postanowiłam, że na tym zakończę wspominanie tych ciężkich chwil. Był wspaniałym psem.
Książka zaczyna się od momentu, gdy jeszcze nie mamy psa i dopiero planujemy jego zakup lub adopcję. Znajdziesz w niej porady, jak wybrać odpowiednią hodowlę, czego oczekiwać od hodowcy oraz jak przygotować dom i siebie na przybycie szczeniaka. Podpowiadamy też, jakie zakupy warto zrobić – mądrze, bez zbędnego wydawania pieniędzy.
Omawiamy momenty, w których warto postawić granice szczeniakowi, oraz sytuacje, kiedy lepiej okazać wyrozumiałość i dać mu więcej swobody. Zastanawiamy się też nad językiem, którego używamy w stosunku do psa – czy pies „wymusza”? Czy jest „uparty”? Czy to słowa, które oddają jego zachowanie?
Poruszamy temat wpływu, jaki mamy na zachowanie i charakter szczeniaka – na ile możemy kształtować te cechy, a na ile determinują je geny. Wszystko to przeplatamy wynikami badań naukowych, które interpretujemy i przedstawiamy w przystępny sposób.
Wiele osób pisało do nas, że temat puppy blues jest rzadko poruszany, dlatego poświęciliśmy mu cały rozdział. Znajdziesz w nim m.in. wywiad z psycholożką Zosią Schacht Petersen, która pomaga zrozumieć emocjonalne wyzwania towarzyszące początkom życia z nowym psem.
Chyba najcenniejszym aspektem tej książki jest nasze podejście do tematu socjalizacji. Szczegółowo omawiamy, jak wprowadzać szczeniaka w relacje z innymi psami – gdzie to robić, jak wspierać psa w tych momentach, na co zwracać uwagę i kogo wspierać. Dodatkowo, do książki dołączone są filmy, które pokazują i objaśniają interakcje szczeniąt między sobą oraz z dorosłymi psami, co ułatwia zrozumienie tych dynamicznych sytuacji.
Nie zabrakło również naszej osobistej historii z MuMu i tego, jak przechodziliśmy przez jej trudniejsze momenty.
Niebawem pojawi się pełen spis treści, bo książka jeszcze przechodzi przez delikatny retusz.
"Jak poznać, czy próbować zachęcić psa do podejścia do strasznego obiektu, czy jednak go zabrać?
Jeżeli Twój pies zawiesi się na drugim końcu smyczy, spróbuj podejść do niego, stopniowo skracając smycz, tak aby nie odchodził dalej. Czy Twoje kucnięcie przy nim go rozluźnia? A może przemawianie do niego lub dotyk? Sprawdź to. Jeśli nie działa, odejdź razem z nim, ale zaznacz sobie ten punkt jako coś do przepracowania. Pamiętaj, że tutaj mówimy o przedmiotach, nie o psach czy ludziach. Następnego dnia możesz spróbować pobawić się z psem w takiej odległości, w której będzie świadomy bodźca, ale nadal będzie w stanie się bawić. Stopniowo, z dnia na dzień, staraj się skracać ten dystans.
Jeżeli pierwsza reakcja psa nie była aż tak gwałtowna, warto sprawdzić, czy przypadkiem nie jest już gotowy na podejście i zapoznanie się z obiektem. Zrób krok w jego stronę, mówiąc spokojnie, że nie ma się czego bać – że to tylko pomnik pana na koniu, a nie smok, albo zwykła torba ze śmieciami, a nie potwór. Jeśli pies zacznie na Ciebie spoglądać, przestanie szczekać, nieco się uspokoi i może zrobi krok razem z Tobą, to warto próbować go oswoić. Jeśli jednak będzie się wycofywał lub denerwował, to znak, że to nie jest czas ani miejsce na bliższe spotkanie."
"Kucać czy nie kucać?"
Częstym zaleceniem jest to, aby obca osoba kucnęła – wtedy jest mniejsza i teoretycznie staje się mniejszym zagrożeniem dla psa. Natomiast – uwaga, uwaga – to nie jest takie proste. Wiele psów może właśnie bardziej przestraszyć się kucającej osoby, ponieważ mało który człowiek na ulicy kuca! Większość stoi, idzie, siedzi. Kucanie jest nietypowe więc budzi niepokój. Dla innego psa kucnięcie może być przymuszeniem do przywitania się – serio, psy czasami nie mają na coś ochoty, ale czują presję z naszej strony i robią to, mimo że nie chcą! Kucanie, wyciąganie rąk, wołanie obcej osoby może właśnie tak zadziałać.
To skąd w ogóle ten pomysł z kucaniem? Bo jednak dla niektórych psów jest to pomocne. I nasza MuMu jest takim przykładem. Jest niepewna, gdy ktoś nie określa swoich zamiarów. A jeżeli kto zacznie ją wołać, uśmiechać się, nawet dotykać, to się uspokaja. Czyli my – przeciwnicy dotykania psów przez obce osoby, mamy psa, który właśnie w takiej sytuacji zaczyna się odprężać."
Jak wybrać odpowiednią hodowlę dla swojego szczeniaka?
Jak poradzić sobie z „puppy blues” i dostosować się do nowego życia z psem?
Jakie są najlepsze zabawy i aktywności dla szczeniaka, które wspierają jego rozwój?
Jak wprowadzić szczeniaka do domu, w którym już mieszka kot, aby uniknąć problemów?
Jak zadbać o bezpieczną i pozytywną relację między szczeniakiem a dzieckiem?
Jak wprowadzić szczeniaka do dorosłego psa, aby stworzyć harmonijną relację?
Jakie techniki treningowe będą najskuteczniejsze w pracy z szczeniakiem?
Jakie ćwiczenia pomogą w nauce podstawowych komend i zachowań szczeniaka?
Jak poradzić sobie z problemem podgryzania u szczeniaka i nauczyć go odpowiednich zachowań?
Jak rozwiązać problem koprofagii (jedzenia odchodów) u szczeniaka?
Jak reagować na pierwsze oznaki kopulacji i dojrzewania płciowego u szczeniaka?
Zapisując się na listę, Jako pierwsza/pierwszy otrzymasz informację o starcie przedsprzedaży!